Погребот беше ништо во однос на она што следеше: Кумата на Марина Туцаковиќ - „Таа едноставно згасна“

На 19-ти септември помина една година од смртта на најпознатата српска кантавторка Марина Туцаковиќ

Марина Туцаковиќ почина на 19-ти септември 2021-ва година по долго боледување. Нејзиното заминување растажи многумина, особено нејзините најблиски - синот Милан и сопругот Александар. Во најтешките денови покрај неа беше и најдобрата пријателка и кума на Марина, Мирјана Петровиќ

„Едноставно, Марина згасна. Животот што го живееше и сè што ѝ се случи во животот, особено смртта на нејзиниот син, резултираше со нејзината слабост и лошо здравје. Но, Марина не умре. Таа е жива и денес. Таа живее во кафана и меѓу нас. Кога ќе влезам во автомобилот и ќе го вклучам радиото, таа е таму. Ваквите жени како Марина ќе останат запаметени засекогаш“, изјави за „Курир“ Маријана Петровиќ, кума и најдобра пријателка на покојната Марина Туцаковиќ.

„Најмногу жалам што мојата Марина не живееше уште една година за да можеме да се смееме како порано и да патуваме како порано. Бев на море малку пред нејзината годишнина, каде што двете заедно летувавме. Секогаш кога нарачувам џин и тоник се сеќавам на неа и на нашето наздравување и на нашето седење на плажа... Како одминува времето сè повеќе ми недостига. Марина остави трага во вечноста со нејзините песни на многу пејачи, која ќе остане запаметена по нејзините текстови“, вели Петровиќ, инаку ТВ режисерка.

„Во август имаше состанок на трубачите во Гуча. Отидов таму на работа и пред тоа ја однесов до Палиќ. Таа многу го сакаше тоа. Пеевме по пат, тоа беше само еден месец пред да умре. Не престана да пее борејќи се, но таа знаеше дека е скоро крајот. Таа го почувствува тоа. Никогаш не го кажа тоа, но го почувствува. Последен пат кога ја посетив дома на апарат за дишење, знаев дека крајот е близу. Таа некако се исуши. Имаше три-четири дена пред нејзината смрт. После тоа ја однесоа во болницата „Драгиша Мишовиќ“ каде што и заврши. Кога ја изнесоа од дома, тогаш за последен пат се видовме. И во нејзините и во моите очи беше јасно дека се разделуваме. Тоа го почувствував. Беше многу емотивно“, вели Петровиќ со тага во гласот и истакнува дека на семејството на Марина му е многу тешко.

„На Лаќа и Фута и денес не им е полесно, иако помина една година. Фута се бори, а тој е болен, но се бори. Сите се сеќаваме на Марина и нејзиниот живот. Лаќа има свој начин на борба, тој самиот го носи со себе во душата. Тие се караат. Сепак им е многу тешко бидејќи не е со нас. Одам на гробишта, седнувам и разговарам со неа. Навистина е тешко. Погребот не беше ништо во споредба со времето што доаѓа после тоа. Мислам секое утро да ѝ се јавам и да и напишам порака. Тоа ми се случило многу пати“, раскажа Маријана.

Синот на Марина неодамна откри дека на мајка си ќе ѝ посвети фељтон кој симболично ќе го нарече „Клиника“ и кој ќе се занимава со случувањата откако таа се разболе.

„Чувствувам празнина. Се помирив да ја немам, но се прашувам како без неа. Кога ќе ја изгубиш мајка ти, како да си ги изгубил двете раце, можеби и нозете, иако мислам дека сè уште ги имам. Бев многу приврзан за мајка ми. Една година подоцна се чувствувам полесен, посвесен и ударите се потапи, но всушност ми е подобро само кога ќе исчезнам и ќе отпатувам некаде“, вели Лаќа.

Извор: lepaisrecna.mondo.rs