Го продадов автомобилот и позајмив пари за да го намалам желудникот во Србија, не во Турција: Александра ослабе 46 килограми, сега чека бебе

- Ја продадов колата и позајмив повеќе пари за да си го намалам желудникот во Србија, каде што беше двојно поскапо од Турција. А особено сега, по сите катастрофи и смртни случаи за кои слушаме деновиве по операциите во Турција, совршено е јасно дека ми се исплатеше. Ослабев 46 килограми, среќна сум, сакана и го чекам своето прво дете - раскажува за срспки „Курир“ Александра Пантиќ (31), учителка од Белград која безбедно го решила својот животен проблем - дебелината.

Самата, признава, најпрво сакала да оди во Турција. Но, сепак имала среќа да се консултира со експерти. За жал, една Англичанка на само 20 години, која почина во Белград, каде авионот мораше принудно да слета, немаше толку среќа бидејќи ѝ се слоши три дена по операцијата за намалување на желудникот во Турција. Не беа ни двајцата помлади мажи кои починаа во Ургентниот центар во Белград пред една година по враќањето од операција во Турција.

Александра вели дека никогаш не била слаба, но дека се тргнало наопаку во 2012-та година, кога на 20 години поради кавернома (малформација на крвните садови) на мозочниот мост морала да прима високи дози на кортикостероиди.

- Поради таа терапија јадев нон-стоп, се здебелив околу триесетина килограми и стигнав до 100 килограми! Потоа западнав во маѓепсан круг, постојано бев на некаква диета, но всушност ништо. Слабев пет килограми, се изморувам од диетата, па се откажував. И поминаа 10 години, стигнав до 111 кг! А јас не сум ни висока, 166 см - вели Александра, која имаше и операција на мозокот во 2015-та година.

МИСЛЕВ СИТЕ МЕ ГЛЕДААТ И КОМЕНТИРААТ КОЛКУ СУМ ДЕБЕЛА

Александра истакнува дека дебелината влијае на апсолутно сѐ:

- Запознавањето со дебела личност и излегувањето со слаба личност се сосема различни. Додека слабата го отвора плакарот и што и да земе добро ѝ стои, на дебелата не ѝ стои добро и иако упорно се труди да ја сокрие дебелината, воопшто не успева. Кога излегував постојано мислев дека сите ме гледаат и коментираат дека сум дебела, огромна... Вистината е дека некако надокнадував со зборување, смешна сум, имам многу пријатели. Имав и некои врски. Но, сето тоа заедно не беше она што го сакав. Сега не ме боли главата кога одам во шопинг, а можам да облечам и чизми, што порано не можев поради огромните листови

Во меѓувреме дипломира и почнува да работи како учителка, а е и актерка аматер.

- Короната дојде и дури тогаш сфатив дека годините минуваат, а јас сѐ уште сум дебела. Мајката на мојот ученик, која исто така има вишок килограми, оди во Турција да го намали стомакот, ме заинтересира. Почнувам да истражувам, гледам дека тоа го прават само познати пејачи, дека Инди не помина добро, а му почина таткото и на Дарко Лазиќ. Тогаш беше: „Ова не е за мене, а и којзнае колку чини“. Гледам и дека сѐ поголем број луѓе одат во Турција, но гледам и еден наш познат доктор на кој му „пука“ страницата на Инстаграм, секој ден прикачува фотографии... Во Турција 3000 евра, овде е двојно поскапо. Одлучувам да одам во Турција - истакнува Александра.

Но, таа вели и дека е среќа што нејзините родители се дружат со многу лекари, а дошла кај угледен хирург кој ја советувал да не оди во Турција или кај тој познат доктор бидејќи „не е толку добар“, а тој ѝ го спомнал Огњан Скробиќ, баријатриски хирург:

- На интернет гледам дека доктор Скробиќ го прави ова, но никаде не се рекламира, што воопшто не ми се допаѓа. И се јавувам и кај оној првиот и кај Скробиќ. Асистентот се јави на телефонот на првиот, барајќи ми 50 евра за консултацијата, Скробиќ сам се јави на телефон и исто така рече дека консултацијата е бесплатна. Ќе одам кај Скробиќ, ајде да се договориме. Кога му кажав на моето семејство дека ќе одам на операција, тие добија четири нервни сломови.

Таа наведува и дека не можела да се оперира на сметка на здравствено осигурување преку Центарот за третман на дебелина при УКЦС затоа што, на крајот на краиштата, се работи за корона вирусот, а немала никакви придружни болести поради дебелина - ниту дијабетес, ниту висок крвен притисок, ниту проблеми со тироидната жлезда.

- Цената е 6.000 евра. И замислете, штом ме оперираа, поевтини. Ја ставив колата на оглас, ја продавам за 4000 евра и другарка ми вети 2000 на заем. Не сакав да им го земам на моите родители, затоа што не дај Боже да се случи нешто... Мама ќе помисли: „Ѝ дадов пари и ја убив“. Сепак, мајка ми инсистираше да ми ги даде тие 2000 и јас ги зедов“ - вели Александра и додава:

- Д-р Скробиќ инсистираше да следам ригорозна диета неколку недели за да ослабам, што, како што ми објасни, е исклучително важно за операцијата. Бидејќи, кога човек ќе ослабне, прво паѓаат висцералните масти, оние внатре во органите. Кога ќе почнат да се топат, лекарот многу полесно може да оперира, бидејќи може да се приближи до црниот дроб, желудникот и да ги препознае органите.

Беше оперирана на 31 мај 2021 година. Сѐ беше во ред.

- Два дена по операцијата се нашминкав и излегов од болница. Сѐ беше во ред. Се чувствував одлично, имав енергија, сѐ е како што треба, а не јадев ништо три дена - ден пред операција, два дена потоа, кога можев, само голтка вода. Првите 10 дена по заминувањето, само чај, јогурт, вода и цедена вода од супата. Сè млако. И јас го издржав сѐ затоа што се плашев да не изедам нешто да ми пукнат конците, ме предупредија да не јадам. На таа операција не може да оди некој што е психички нестабилен, бидејќи таков ќе се самоубие - вели Александра.

Д-р Скробиќ наведува дека на девојката од Англија најверојатно не ѝ е препознаена компликација во Турција, иако посочува дека не ги знае официјалните наоди.

- Колку што знам, таа беше примена во болница во Белград со тешка сепса, предоцна за да помогне нешто. Прашање е колку во Турција, додека сѐ е свежо, ќе те погледнат. Англичаните пишуваат за тоа долго време и веќе имаат научни публикации, нивната NHS (Национална здравствена служба) долго време ги советува своите граѓани да не одат во Турција - вели д-р Скробиќ и додава:

- За намалување на желудникот во Британија има огромна листа на чекање преку националното осигурување, а исто така е прилично скапо, а потоа луѓето, за жал, одлучуваат за Турција.

Потоа почнала да јаде, но првите 15 дена само кашеста храна.

- Бидејќи мојот стомак е со волумен само 200 мл, тешко дека можев да изедам нешто. Сега по речиси три години можам да ги ставам тие 200 мл храна во стомакот. Еден месец по операцијата почнав да јадам, да речеме, нормално, но така што џвакам толку многу што всушност правам каша. И јадев квалитетна храна, не да речеме пица, затоа што се грижев за крвната слика и здравјето. Потоа изгубив 46 кг. Сега можам да јадам два ќебапи, не повеќе - вели Александра и додава:

- Среќна сум, го имам својот сакан и сум бремена петти месец. Детето го чекаме со нетрпение, но и со изненадување - не сакаме да го знаеме полот до раѓањето.

Асс. Д-р Огњан Скробиќ, раководител на одделот за бенигни заболувања на хранопроводникот на Првата хируршка клиника УКЦС, за српски „Курир“ вели дека клучот за успешна и безбедна баријатриска хирургија е добрата подготовка низ која поминала Александра.

- Александра, инаку, можеше да ги помине критериумите за операција овде во УКЦС, но во времето кога реши да се оперира, а сакаше да го направи тоа што е можно поскоро, беше време на Ковид. Исто така, тоа не беше итен случај за операција, па таа ќе мораше да почека малку преку здравственото осигурување, како и другите пациенти без придружни болести. Доаѓа приватно, каде што ги направила сите зафати, како и посебна консултација бидејќи имала зголемен ризик фактор поради операција на главата. Направив гастроскопија (скенирање на желудникот) и редовно правеше консултации со анестезиолог, пулмолог, кардиолог, психијатар... Имаше сериозна подготовка и ослабе пред операцијата, што е многу важно. Операцијата помина добро, а потоа изгуби фантастична тежина. Следи сѐ, се грижи, ѝ се нормализираа хормоните, а во меѓувреме остана бремена. Првата година правеше пет-шест прегледи, а потоа мора да доаѓа еднаш годишно - вели д-р Скробиќ и нагласува:

- Тоа е клучната разлика меѓу Турција и нас - подготовките. Некои пациенти нема ни да ги оперирате поради зголемениот ризик, на некои ќе обрнете посебно внимание, а на некои ќе го промените типот на операција во однос на наодот од ендоскопијата. Се прават три-четири видови процедури, не само стеснувањето, односно тој зафат, како во Турција, каде што обично одат - истакнува д-р Скробиќ.

Извор: курир.рс

Фото: приватна архива