Психолог вели дека оваа метода на воспитување е тајната за како да одгледате среќно дете: Кај нас не е толку популарна, а еве што треба да направите

Среќата е секогаш високо на листата на цели и желби во животот. Како во нашите животи, така и во животот на нашите деца. Освен здравјето, кое е секогаш прво на листата, секој родител ќе сака неговото дете да биде среќно и да се прашува како да го постигне тоа...

Секој „нормален“ родител ќе сака неговото дете да биде здраво. И нема исклучок, но веднаш откако ќе посака здравје, првото нешто што после тоа ќе му падне на памет на родителот е среќата.

И има речиси исто толку верзии за тоа што всушност значи таа среќа, како и теории за тоа како да се постигне и реализира. Некои теории се многу добро прифатени, некои помалку. И оваа теорија на детски психолог звучи малку необично на прв поглед.

Таа вели дека клучот за воспитување на среќно дете е да му дозволите да бидат несреќни.

Можеби звучи контраинтуитивно, но е многу ефикасно, вели Това Клајн, детски психолог и автор на книгата How Toddlers Thrive.

- Сите мислиме дека ако сакаме нашите деца да бидат среќни, тоа ќе ги направиме правејќи ги среќни. Но, вистината е дека децата знаат да бидат среќни и да најдат радост. Тоа не е чувство кое е континуирано и трае цело време, вели Клајн и додава дека родителите често имаат проблем да прифатат дека е сосема во ред „да ги остават децата на некој начин да бидат лути, тажни, несреќни“.

Кога детето е вознемирено, родителите често инстинктивно гледаат да го расположат или да го одвлечат вниманието од тоа непријатно чувство. Ќе размислуваат за разни работи, се со цел нивното дете повеќе да не се чувствува толку лошо.

Нема ништо лошо во тоа да правиме убави работи за нашите деца кога тие се несреќни, но тоа не секогаш го решава изворот на она што го вознемирува детето.

Смешно за нас, драма за нив

Ова е особено точно кога изворот на фрустрацијата, лутината или вознемиреноста на родителите изгледаат тривијални.

На пример, ако детето не смее да гледа друга епизода од неговата омилена серија, цртан филм, или очекувало сосема поинаков ручек и добил таков што не му се допаднал. Ни се чини дека овие причини се неважни и неоправдани, но погледот на детето е сосема поинаков.

Дури и во овие случаи, детето верува дека неговата негативна реакција е соодветна и треба да научи да се справува со овие чувства и да управува со нив - што интуитивно не знае да го прави.

Можете да побарате од вознемирено дете да земе длабок здив и да се обиде да ги пренесе своите чувства со зборови, велат експертите. Но, важно е да ги признаете чувствата на вашето дете, дури и ако треба да бидете цврсти и упорни, што може да се направи со реченици како: „Би сакал да го направиме тоа. За жал, не можеме во моментов“, советува Клајн.

- Силата доаѓа од самата способност и можност да ги имаме тие прилично интензивни емоции, како гнев, со кои потоа можеме да се справиме бидејќи знаеме дека „мама или тато се уште се со мене, не ми се лутат, нема да ме одбијат. ', таа рече.

Што е најважно, разберете дека негативните емоции на детето секогаш ќе поминат, освен ако се разбира, нема некои големи трауматски настани што нема да исчезнат туку така.

Под претпоставка дека животот на детето е во ред, тоа може да биде среќено. Децата кои учат ефикасно да управуваат со своите негативни емоции имаат поголема веројатност да развијат издржливост што ќе им треба за да станат успешни возрасни. Стравот од сите негативни чувства може да доведе до долгорочни проблеми во однесувањето, вели Клајн.

Децата може да се срамат од овие чувства и да имаат мисли за самосомневање како што се: „Лут сум, мора да сум лош. Сигурно нешто не е во ред со мене', и токму затоа родителите мора да прифатат дека нивните деца не можат постојано да бидат среќни“, пренесува Miss7Mama.